κρανιεκτομή

η

ιατρ.

1. πλήρης απόσπαση ενός κρανιακού κρημνού κατά τη διάρκεια νευροχειρουργικών επεμβάσεων

2. ειδική εγχείρηση που συνίσταται στην αφαίρεση ενός τμήματος τού θόλου τού κρανίου ή λωρίδων οστού από τις μετωποκροταφικές χώρες με σκοπό να καταστεί δυνατή η ελεύθερη ανάπτυξη τού εγκεφάλου σε περιπτώσεις πρόωρης συνοστέωσης τών ραφών τού κρανίου.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. craniectomie < crani(o)- (< μσν. λατ. cranium < κρανίον) + -ectomie (< λατ. -ectomia < ἐκτομή)].